Instytut Globalizacji wydaje kolejną, po "Historii zbawienia" książkę hiszpańskiego teologa.Być może, szczególnie obecnie, czasy ostateczne kojarzą się nam z ogólnoludzką katastrofą, napełniającą nas niepokojem i lękiem. Nic bardziej mylnego. Apokalipsa jest przesłaniem nadziei. Ostatecznym objawieniem i finałem historii zbawienia. Historia kończy się radosnym spotkaniem z Bogiem. Triumfem wybranych nad prześladowcami. Zwycięstwem dobra nad cierpieniem i śmiercią. Bramą życia wiecznego."Apokalipsa jest przede wszystkim objawieniem dzisiejszego okresu historii. Daje nam światło do odkrycia intymnego, ukrytego znaczenia obecnej historii, która jawi się jako zawiła i pełna konfliktów. Nadzieja na ostateczny cel, do którego zbiegają się czasami poplątane ścieżki ludzkich losów, staje się mocnym oparciem dla teraźniejszości, w której przychodzi nam mierzyć się ze złem i trudem zachowania wierności Panu" - pisze autor."Apokalipsa" Jimeneza jest książką nad wyraz optymistyczną, dającą nadzieję, dodającą odwagi na trudne dni. W przystępny sposób odkrywa karty symboliki, którą chcielibyśmy zrozumieć, gdy świat zbliża się do swego kresu.

Urząd Nauczycielski Kościoła katolickiego w ostatnich 120 latach wielokrotnie zabierał głos w sprawie troski o Patrimonium Ecclesiae, a w jego ramach o archiwa Kościoła, które powstają w związku z głoszeniem Dobrej Nowiny i realizacją dzieła zbawczego. Stolica Apostolska bardzo mocno zobowiązuje wszystkie instytucje kościelne do gromadzenia, przechowywania, inwentaryzowania i udostępniania dokumentów przez siebie i inne instytucje wytwarzanych. Nagromadzone w archiwach informacje pozwalają odtworzyć zmieniające się okoliczności ewangelizacji i wychowania chrześcijańskiego. Archiwa kościelne, jak każde inne, są żywą pamięcią działania konkretnej władzy czy instytucji kościelnej. Dzięki studiom historyków członkowie danej instytucji kościelnej, jak i ludzie postronni, mogą się przypatrzyć działalności Kościoła () oraz zmobilizować do dobrze przemyślanych, nowych działań duszpasterskich.

W książce Ateizm zabija Barak Lurie ujawnia tragizm świata bez Boga. W przeciwieństwie do wszechobecnej medialnej mantry próbującej nas przekonać, że ludzie wyznający wiarę w Boga są odpowiedzialni za większą liczbę ofiar śmiertelnych niż jakiekolwiek kataklizmy, które kiedykolwiek nawiedziły ziemię, to tak naprawdę właśnie usunięcie Boga z człowieczego myślenia skutkuje zatrważającą skalą popełnionych mordów i ludobójstw. Od czasów rewolucji francuskiej, kiedy to ateizm po raz pierwszy sięgnął po władzę, nie zajmuje się niczym innym jak tylko zabijaniem. Przede wszystkim zabija swoją ideologią, którą jest progresywizm, eugenika, faszyzm i komunizm. Lurie dowodzi, że to bezbożność leżąca u podstaw każdej z tych ideologii pozbawiła życia setki milionów ludzi. Ateizm nie tylko unicestwia życie. Unicestwia także wszelkie dążenia, wolną wolę, piękno, współczucie, kreatywność, więź z przeszłością i przyszłością, a przede wszystkim samą wolność. Ateizm oferuje jedynie chaos i destrukcję. Obecnie świat koncentrując się na radykalnym islamie, jest skłonny traktować go jako największe zagrożenie dla naszej cywilizacji. I chociaż jest on przerażający, to jednak bez wątpienia największymi wrogami ludzkości są bierność i brak poczucia własnej tożsamości. Przecież to nic innego jak nasza wola walki i potrzeba wypełnienia misji pokonały horror faszyzmu i komunizmu. Dlatego właśnie musimy przeciwstawiać się zalewowi ateizmu w każdej jego postaci. Bóg dał nam wolność. Bóg dał nam także poczucie celu, które prowadzi nas ku zdrowej cywilizacji. Jeśli ich zabraknie, nie będzie o co walczyć. Barak Lurie stwierdza, że brak zaufania Bogu jest największym zagrożeniem ludzkości. Dlaczego tak uważa? Ponieważ bezbożność nigdy niczego nie zbudowała, a jedynym co potrafi, jest niszczenie wszystkiego na swojej drodze z siłą tornada. Pożary wybuchały i dalej będą wybuchać. Jak zawsze znajdą się wrogowie dążący do zniszczenia naszej cywilizacji. Jeśli jednak nie będziemy utrzymywać w każdym mieście placówek straży pożarnej i jej dzielnych załóg biegłych w regułach postępowania z żywiołem, to pożary te w końcu nas pochłoną. Podobnie ma się rzecz z przerażającymi, agresywnymi ideologiami. Jedynym ratunkiem jest odpowiednie przygotowanie się do stawienia im czoła. Dlatego Bóg zawsze powinien pozostawać w centrum naszego myślenia i kultury.

Bestie i potwory biblijne stanowią swoisty poczet fantastycznych istot pojawiających się na kartach świętej księgi judaizmu i chrześcijaństwa.W pracach nad książką Bartłomiej Grzegorz Sala uwzględnił jedenaście historycznych i współczesnych przekładów Biblii, jakimi posługiwały się różne odłamy tych religii, bowiem wraz z kolejnymi niedokładnymi tłumaczeniami rosła też liczba biblijnych potworów.Aby omówienie było wyczerpujące, autor sięgnął również po mało znane polskiemu czytelnikowi apokryfy starożytne pisma żydowskie i chrześcijańskie, powstające równolegle do właściwych utworów biblijnych, które ostatecznie nie znalazły się w żadnym z kanonów Pisma Świętego.W rezultacie książka obejmuje przeszło 60 rodzajów fantastycznych istot obecnych w księgach kanonicznych i ich rozmaitych tłumaczeniach oraz wokółbiblijnej literaturze apokryficznej, zebranych w jednym miejscu i opisanych słowami 77 starożytnych utworów z odautorskimi komentarzami, wyjaśniającymi genezę każdej postaci i ułatwiającymi poruszanie się po biblijnym świecie, świecie starożytnego judaizmu i chrześcijaństwa, świecie, który dla plastycznego oddania prawd wiary chętnie sięgał po motywy przerażających bestii, groźnych potworów i innych nadnaturalnych bytów.